Mark Rothko, White center,1952

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Tegenzet



een vrouw als ik, zo kien en fijnbesnaard
zal nooit een man op wrede wijze slaan

met woorden, zoetgevooisd en heel bedaard
krijg ik, hetgeen ik wens wel voor elkaar
ik zet hem op een voetstuk, langzaamaan

zijn ego groeit, een man zo trots van aard
laat ik niet naar de gallemiezen gaan
al staat een kind niet op zijn repertoire

ik biecht; die pil schat, heb ik weggedaan
hij grijnst; ik ben geholpen, halfweg maart



* schaduwvers, zie:http://www.lettertempel.nl/gedicht?storyid=35074