Balthasar Denner: A gardener (1735)
als hovenier kan ik ter plekke van frustratie schreien
weer sta ik voor een tuintje met de doodsteek voor de boeg
een aanhangwagen volgestouwd met tegels, grind en keien
de mens kiest voor gemak, een grijze tuin is tuin genoeg
gebroken groene harten snakken naar m‘n zonnebloemen
maar weer draag ik een tuin ten grave met de ochtendploeg
een boom, een struik, een plant: ik kan ze in ‘t Latijn benoemen
toch blijf ik exponent van die verharde maatschappij
hooguit leg ik een strookje kunstgras waar geen bij gaat zoemen
verslagen puf ik uit van deze stenensjouwerij
twee meisjes tegenover zijn me speels aan ’t entertainen
met tuinslang, fles en gieter en dan knapt er iets in mij
hoe kan het dat het leven uit mijn klanten is verdwenen
gedreven beitel ik alvast hun namen in de stenen
Met deze fraaie terza rima is René Turk zevende geworden bij de wedstrijd om het beste gedicht van Instagram
