Foto: Nationaal Archief
Van wie een vijftigtal moesten bedwingen
(de klassenassistent bestond nog niet)
was meester M. veruit mijn favoriet.
Beoordeel ik mijn schoolherinneringen
geef ik een 10 voor als je in mocht springen
bij Elsje G. (die plots de school verliet),
de schooltandarts een 5, een grensgebied,
een 4 (hooguit) het klassikale zingen:
Ho jo, schel gehoezee en, kort vervat
veel vorst en vaderland en triomferen.
Piet Hein, Den Briel, daar konden we op teren.
Ons land, ons bloed, wat werd het hooggeschat.
Maar niet door mij, dat durf ik wel beweren.
Het schoolrapport vermeldt: Rob bromt maar wat.