meyles2
Foto: Aliza Meyles
 
Ooit reed ik in Ferrari’s, supersnelle,
ik liet geronk uit mijn motoren zwellen, 
ik was bevriend met Francorchampscoureurs. 
Nu fiets ik meestal rond op mijn Gazelle
tot zadelpijn mijn lijf begint te kwellen
en ken ik bijna alle buschauffeurs.
 
Ooit vloog ik af en toe naar de Seychellen.
Ik sliep met mademoiselles van Estelle
in Marriotthotelinterieurs. 
Nu zit ik op het strand van West-Kapelle
met buurvrouw driehoogachter Mariëlle
en ruik haar Hemabloemetjesodeurs. 
 
Ooit at ik enkel wild en zalmforellen
met een dessert van roomijs en prunellen
bij Michelingidstopentrepreneurs.
Nu laat ik een goedkope rookworst wellen
of demp mijn trek met Febofrikandellen 
van ’t allerlaatste kleingeld in mijn beurs.
 
Ooit schreef ik filosofische novellen.
Ik was geliefd, ik had iets te vertellen,
ik hoorde bij de Boekenbalauteurs.
Nu sterven één voor één mijn grijze cellen,
ik doe alleen nog columns voor Libelle
en houd me wat onledig met light verse. 
 
Wim Meyles is zondag derde geworden bij het kampioenschap lightversedichten te Emmen. Dit was een van de door hem ingezonden verzen.
 
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

De kerstpladoes

De kerstpladoes houdt niet van kou,
hij haat die kille wobbelwitten,
gaat in een bad met froddels zitten
alsof zo'n daad wat helpen zou!

Al zijn die froddels dan wel heet,
ze plakken in pladoezenhaar.
Daartegen helpt geen scherpe schaar,
geen scheermachien, geen tube Veet.

Alleen een douche, koud als ijs
doet froddels steeds tot klodders klitten.
Men wrijft ze weg met wobbelwitten.
Zo'n kerstpladoes is dus niet wijs!


En luister op haar site hoe schoon zij het gedicht kan zingen.