Als de kanker al je darmen heeft verwoest
En je enkel kunt ontlasten door je mond
Ja, je proeft de poep wanneer je zucht en hoest
En je sterven wordt straks; stikken in je stront
Loof de Heer dan die aan alles leven geeft
En het enkel op Zijn tijd daarna weer neemt
Of bedank Hem toch in elk geval beleefd:
Vind u dit idee misschien wat wereldvreemd?
Dit is wat er star en strak zit vastgeroest
In de kop van die verwarde christenhond
Die zo schichtig voor zijn griezelgodje beeft
En die bangelijk zijn dankgebeden teemt
Door zijn gedram zijn wij straks nog eens vet de klos:
Verruim de wet en aborteer Bert Dorenbos!