joris2
Publicdomainpircutes.net
 
‘Ach vaderlief,’ zei Joris met een blos,
‘het kiezen van een loopbaan doet me stressen.
Ik wil me onderscheiden van het gros,
maar waar o waar behaal ik mijn successen?’
 
Zijn vader sprak: ‘Het Amsterdamse Bos,
dat is de beste plaats voor levenslessen.
Betoon je dapper, steek er maar op los,
rijg daar eerst dertig draken aan je messen.’
 
Dus stapte Joris op zijn stalen ros,
hij speurde tussen loofhout en cipressen.
De draken waren een voor een de klos,
zodat hij trots zijn pa kon sms’en.
 
Die stuurde snel een appje: ‘Zo te merken
kun jij wel in het onderwijs gaan werken.’
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

bij de dood van driek

Het was bij hem niet nodig om te gissen
Naar wat hij had bedoeld met een gedicht,
Je vroeg je ook niet af wat hij wellicht
Verstopt had achter woordbetekenissen.

Een metrum, rijm, voor velen hindernissen,
Zag hij juist als een doel, een soort van plicht.
Met vaste vorm hield hij zijn verzen licht
En wist zo onze blik vaak te verfrissen.

De dood, waar iedereen een keer voor zwicht,
Die over onze levens kan beslissen,
Heeft plotseling zijn blik op hem gericht.

Helaas, we zullen hem nu moeten missen
En ook die strik en zijn bebaard gezicht
Maar niet de poëzie van Driek van Wissen.