De ploert gaf de vrek en de dief
een geurig en weelderig stickie,
hij rekende dubbel tarief.
De dief zei: ‘Stuur mij maar een Tikkie.’
 
‘Zeg dief, deze ploert,’ zei de vrek,
bood vroeger dit spul voor een prikkie.
Zijn winstmarge wordt me te gek,
hij ergert me nu wel een tikkie.’
 
De vrek en de dief zeiden: ‘Ploert,
de omgang met jou wordt wel tricky.’
Dus werd hij hardhandig gevloerd:
hij kreeg van hen beiden een tikkie.
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Weerkeer



De zon schijnt en het is november
weer keert de warmte en zij schraagt
het hart dat steels, maar steeds ontremder
om langverloren vreugde vraagt.

En in de duinen, uitgelaten,
liep ik met mijn ogen dicht;
huiswaarts scheen er uit de straten
zongekleurd namiddaglicht.

Laat de jaren nu maar komen,
er is allengs geen onderscheid
meer tussen onuitspreekbare dromen
En wat geleefd wordt en verbeid.

Onnodig zijn de prille wegen
om te ontkomen aan de tijd;
Altijd gelukkig, altijd zegen,
Altijd dit stille hart, altijd