Het vrije vers

 

 

 

 

Ik min u teer, o lief, aanvallig wezen,
Vond maar mijn hart bij u ook wedermin!
Dra was de wond daarbinnen dan genezen.
Nu bloed ik dood om u, mijn zielsvriendin.

En evenwel ik wil daarom niet treuren,
Voor u te sterven, engel, is zoo zoet,
Zoo gij slechts nu en dan mij óp woudt beuren
Met éénen blik, wanneer ik u ontmoet;

Eén blik van meelij uit uw bruine oog
En in dien blik één enklen zilten traan.
Hierbij een doek om dien dan af te drogen.
Droog af, Margot, en laat mij stil vergaan.
(of) Voor Sint Niklaas bied ik dien doek u aan.
(of) 't Is een cadeau van uw vriend Jurriaan.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

In dit onzalig tijdsgewricht
wordt onheil en venijn gesticht,
een hoop gescheld op schrift gesteld,
schofferen schijnt welhaast een plicht.

 

Een microblog is ras verveld
tot valven van online geweld.
Bij elk bericht een boos gezicht:
een digitale vuilnisbelt.

 

Nog even blijft het volk verknocht
en leiden clicks naar deze mix
van leugen, haat en achterdocht.

 

Maar mijden wij de weg naar X
en wordt dat krocht niet meer bezocht
dan blijft er lucht en verder niks.

 

In ons bedrijf, daar telt integriteit

Die zuiverheid wordt zeer door ons bewaakt

Dus samenwerking met die lul van Derksen

Is uiteraard door ons meteen gestaakt

Dit is een hergebruikvers, een vondst van (onze) Jaap Bakker!

 

 

 

Lichte Gedichtendag komt er weer aan!

's Avonds 29 januari om 20 uur..

Dit jaar in Theater Orpheus te Apeldoorn.

Met Ivo de Wijs,  Erik van Muiswinkel, Jan Beuving, Marjolein Kool, Katinka Polderman, Theo Danes, Frank van Pamelen, Machiel Pomp en Jan J. Pieterse!

 

 

Een schone maagd in Trinidad

zwom zomaar in haar blote gat

niet voor de show, maar meer omdat

'r 'n kwal in haar bikini zat.

 

Uit Rollicky Rhymes in Dutch and Double Dutch

 

 

 

 

 

 

 

"Ik tel tot drie, dan is het afgelopen!

Eenieder heeft een grens, ik trek hem hier"

Liep Aramis te briesen als een stier

Hij had dan ook behoorlijk veel gezopen

 

Een donderpreek gevoed door wijn en bier

Uitzinnig trok hij de registers open

"Wij hebben ons toch altijd goed bedropen?

Waarom opeens een vierde musketier?"

 

Maar Porthos zat te snoepen uit de pan

Zijn aandacht ging naar restjes smaak en vetten

En Athos zat gewoon niet op te letten

 

Het beste antwoord kwam van D'Artagnan

Een goede uitkomst was zijn pakkie-an

"Je kunt met vier een prima pot kwartetten"

 

 

Marinus is een rijke man.

Hij heeft zo’n attitude van:

Wat moet je nou? Ik lust je rauw!

Hij speelt met liefde de tiran.

 

Johanna is een mooie vrouw.

Haar glimlach zegt: ik hou van jou.

Haar hersenpan verbergt een plan

om rijk te worden en wel gauw.

 

Hij ziet haar en hij staat versteld:

zo fraai gerokt! Zijn adem stokt.

Zijn hart maar ook zijn argwaan smelt.

 

Ze heeft hem in de val gelokt.

Ze krijgt wat telt: haast al zijn geld.

Voor één keer heeft hij misgegokt.

 

 

Ik wens je niets speciaals dit jaar:

wat duur is, is inwisselbaar.

Wel wens ik jou de voorjaarszon,

een onverwachte warmtebron.

 

Een tochtje bij de waterkant,

een mus die zomaar naast je landt,

een knuffel en een simpel woord,

te weten dat je wordt gehoord.

 

Een strip, een versje of roman

waarin je fijn verdwalen kan.

En af en toe een dagje vrij,

 

 

Een dromedaris uit Rabat

berispte een vileine rat:

‘De walvis heeft een laag IQ

en is een lomp individu

met een afzichtelijke snuit,

dus maak me niet voor ‘bultrug’ uit.’