Het vrije vers

Soms kijk ik naar Binnenstebuiten

En zie daar dan steeds weer zo'n stel

In ketelhuis, loft of kapel

Dat niet hoeft te kijken op duiten

 

Hoe hij toen dat pand had gespot

Hoe zij op die kapspanten kickte

Hoe hij die plavuizenvloer bikte

Toen ja werd gezegd op hun bod

 

Ik gun ze hun mooie paleisje

Met uitzicht op polder of plein

Hun stoelen in zacht karmozijn

En kunst van een India-reisje

 

Maar wat me onmetelijk stoort:

De ronkende taal van die paren

Waarin ze hun blijdschap verklaren

Met al wat ze hebben gescoord

 

Dan wil - slechts met moeite te stuiten -

Mijn binnenste krachtig naar buiten

 

STEM (Stichting Taalpodium Emmen) organiseert LICHTVOETIG VII, het zevende Open Nederlands Kampioenschap Light Verse-dichten.

 

Het kampioenschap bestaat uit twee onderdelen:
-inzending van 3 gedichten in een vaste vorm
-een openbaar optreden voor publiek en een deskundige jury op zondag 29 oktober 2023 om 14.00 uur bij Eetcafé Groothuis, Stationsstraat 75 in Emmen.

 

Van de beste ingezonden gedichten wordt door STEM een light verse-gedichtenbundel uitgebracht.

Aan de wedstrijd is voor de eerste prijs een geldbedrag verbonden van € 300,-- de tweede prijs bedraagt € 200,-- en de derde prijs bedraagt € 100,--.

Tevens is er een publieksprijs ingesteld.

 

Wedstrijdreglement:

Meedoen kan onder de volgende voorwaarden:

1.Vorm en inhoud
De jury verwacht inzendingen van drie niet eerder in druk verschenen light verse-gedichten in een vaste vorm. Met vaste vorm wordt bedoeld o.a. het ollekebolleke, de sonnettette, een sonnettine, een sonnet in welke vorm dan ook, de villanelle, het onzijn of wat er op dit gebied ook maar gebruikelijk is.

Zie voor de definitie van Light Verse: www.hetvrijevers.nl/index.php/over-light-verse en voor de versvormen bijvoorbeeld Versvormen, leesbaar handboek van Drs P.

-De gedichten dienen te worden geschreven in het Nederlands of in een streektaal.

 

2.Selectie-jury
-De inzendingen worden beoordeeld door een jury onder voorzitterschap van Light Verse-dichter Ton Peters, met dichter/schrijver Nicolette Leenstra, light-verse dichteres Inge Boulonois en de tweevoudig Nederlands Kampioen Light Verse-dichten Machiel Pomp.
-De selectie-jury selecteert op basis van anonimiteit.
-De selectie-jury selecteert de gedichten die in de bundel worden opgenomen.
-De selectie-jury en een dag-jury en publiek bepalen op 29 oktober 2023 de winnaars. Inzenders waarvan gedichten worden opgenomen in de bundel ontvangen persoonlijk bericht en krijgen een exemplaar van de bundel.

 

3.Publicatie
-Met het inzenden van de gedichten stemt een inzender in met mogelijke publicatie.
-Het copyright blijft bij de auteur.

 

4.Shortlist
De shortlist van de beste inzendingen wordt uiterlijk 1 oktober 2023 bekendgemaakt. Over de uitslag wordt niet gecorrespondeerd.

5.Finale
De inzenders waarvan de bijdragen als beste worden beoordeeld worden uitgenodigd hun voordracht in de finale in Emmen te doen op zondag 29 oktober 2023. Extra finale-eis: Van de finalisten verwacht de jury een light-verse gedicht over een actueel item van dat moment.

 

6.Inzenden
-Insturen/mailen van de gedichten is mogelijk tot 01-08-2023.
-Inzendingen kunnen worden gemaild naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. of worden gezonden naar Secretariaat STEM., t.a.v. mevrouw H.J. Katerberg, Laan van de Eekharst 213, 7823 AE Emmen.
-Bij de inzending dient men naam, adres, woonplaats, telefoonnummer en e-mailadres te vermelden.

 

Nadere informatie:
-Stichting Taalpodium Emmen
-www.taalpodiumstem.nl
-Facebook: STEM Taalpodium Emmen

 

 

Ik ben met een receptentic behept

Nadat ik een historisch kookboek las

Dat van het lang vergeten spreugmoes rept:

U neemt een beurse spreug, net niet verlept

Wat verse stengels van de rammenas

 

U voegt dat bij een rijpe kalebas

Waar u wat alg en eendenkroos bij schept

Als u dat mengt met natte turf en as

En wortels toevoegt van het wollegras

Heeft u het spreugmoes volgens oud recept

 

Ik heb uw eetlust nu misschien bedorven

Maar stel u wel meteen ook weer gerust

Net als de brank, de loerepoot en frust

Is ook de spreug al eeuwen uitgestorven

 

 

In het bejaardenoord van Weert

wordt privacy gerespecteerd.

De roddel heeft men afgeleerd,

en niemand weet wat iemand deert.

 

Helaas werd onlangs toch bekend:

twee dames zijn incontinent.

De directeur sprak hieromtrent:

 

‘U snapt dat dit mijn woede wekt.

Wie heeft er hier in huis gelekt?’

 

 

wie was die jongen in die zwarte jas

die houtje touwtje jas met capuchon

hij wist toch dat zijn leven pas begon

of dacht hij dat er niemand voor hem was

 

nog honderdvijftig meter tot de klap

te laat al voor een plotselinge stop

nog honderd, jongen, kijk toch naar de zon

mijn wanhoop maakte geest en lichaam slap

 

ik haatte even diep mijn mooie job

maar sloeg dan voluit op de juiste knop

het klonk alsof ons laatste uurtje sloeg

 

al jaren zit ik niet meer op de trein

maar diep genesteld is dit in mijn brein

hem eenmaal weer te zien is mij genoeg

 

 

In Groede snoeft een Roodlelhoningeter:

Ligt het aan mij of wordt het hier steeds heter?

O, wacht het is wellicht mijn nieuwe goed

Dat mij hier in de kou zo gloeien doet!

Geen kledingstuk was ooit zo warm en teder:

Dit vest is van ornithologenleder

 

 

Hij had me ook een appje kunnen sturen

maar nee, het moest weer uitgebreid per post

alsof hem dat geen schat aan porto kost

en mij als lezeres helaas ook uren

 

Het schijnt te horen bij zijn malle kuren,

als negentiende-eeuwer uitgedost

raakt hij niet van de romantiek verlost,

een tic die wel tot aan zijn dood zal duren

 

En steeds betreft de inhoud van de brief

de liefde en des schrijvers ongerief,

waar heb ik dat in godsnaam aan verdiend?

 

Wat moet ik met de ellenlange klachten

omtrent zijn wegens mij doorwaakte nachten?

Ik denk dat ik Jean Pierre maar eens ontvriend.

 

 

‘Wel lekker hoor, die doktersjassen’

Zo sprak een kledingmot uit Assen

Die stage liep op een OK

‘Ik mis alleen wat swing, dus ja

Ik prefereer dan eerder restjes

Van bloes of rok uit dansorkestjes’

 

Mijn oude oma Anna droeg een vosje
Zijn kopje aan de zijkant van haar nek
Het slingerde met spitse open bek
Onder haar bolle wangen met dat blosje

 

De bontmantel, chinchilla, nerts, konijn
Was volgens roddelpraat een middenklasser
Ik ruik terwijl ik schrijf het Kölnisch Wasser
Waarmee zij ruim besprenkeld placht te zijn

 

Mijn neus begroef ik in het zachte haar
De vossenbek voorzichtig in mijn handen
Mijn vingertoppen langs die scherpe tanden
Gelukkig nog een veilig soort gevaar

 

En 's zomers ging het duo in de kast
Waarna ik zelf de flitspuit mocht hanteren
Om elke mot alvast te liquideren
Maar oma hield hem ook een beetje vast

 

De tijd verstreek vervolgens veel te snel
En toen ik lief en lusten ging ontdekken
Ontstonden op de mantel kale plekken
Net als op oma's hoofd, dat witte vel

 

Maar leven kent nu eenmaal geen sur-place
En ik ben in dit vers ook afgedreven
Want wat ik ProRail mee zou willen geven:
Er gaan wel twaalf dassen in zo'n jas!

 

 

Bevlogen en geconcentreerd

heeft hij mij zeer gepassioneerd,

op een groen bedje gedresseerd,

met extra vierge ingesmeerd

 

het wordt een stomend rendez-vous

hij vloekt en tiert mon chou! mon chou!

als hij me ranselt met de roux

 

ik houd wel van zijn rauwe drift

al is de chef helaas geschift

 

 

Een kiene kat uit Baden-Baden
Kan enkel naar de reden raden
Dat hij een badcel in mag richten
Maar niet de naden af mag dichten
De voegen kitten rond een zitbad
Gebeurt nog altijd door de kitkat

 

 

Er waren 10 genomineerden. Niels Blomberg werd tweede met 'Racefiets'. 

 

 

 

Zijn huis staat vol met oude apparaten