Het vrije vers

 

Het leven is voor mij als man complex

Mijn machostatus ligt compleet aan stukken

En mijn relaties leiden tot echecs

Want ook mijn vierde lief, haast weer mijn ex

Laat mij als heer des huizes vals mislukken

 

In bed is zij behept met vreemde nukken

Eist tederheid, bevredigende seks

Orgasmes die haar urenlang verrukken

Wil praten en bepalen, ik moet bukken,

Verlies van zelfrespect is mijn reflex

 

Ik vroeg net na een voorspelachtig praatje:

Wil jij nog meer, schat, waar ligt jouw limiet?

En zij spoog vinnig: Doorgaan, zanik niet

Ga verder tot, nee verder dan het gaatje!

 

 

Hij won en ging er met de prijs vandoor

De presentator las zijn opties voor

¨Prijs A: Een wereldreis, je vrouw gaat mee...¨

Hij onderbrak hem haastig en

 

 

Een hobbykip uit Ooltgensplaat
verveelt zich suf van vroeg tot laat.
Ze legt een ei en scharrelt rond,
of trekt wat wormen uit de grond.
Ze sprak: ‘Ik voel een groot gemis:
ik weet niet wat mijn hobby is.’

 

Rats! daar scheurt de bilnaad van mijn broek

Ik kan mij nu op straat niet meer vertonen

Eén kleine wind, een kuch, daar viel het doek

En ik moest naar een kledingzaak op zoek

Hachee; daar raak je mooi van in de bonen

 

 

 

 

 

The Beatles zongen lang geleden ‘When I’m sixty-four’
En vierenzestig klonk voor ons destijds als hoogbejaard
Maar heden staat precies dat aantal kaarsjes op m’n taart
Ben ik nu oud? Mij dunkt, ik kan er best nog wel mee door

 

Zo zei het meisje bij de bakker tot mijn vreugd zo-even:
Ik had u hoogstens drieënzestig en een half gegeven

 

 

 

 

 

Ik min u teer, o lief, aanvallig wezen,
Vond maar mijn hart bij u ook wedermin!
Dra was de wond daarbinnen dan genezen.
Nu bloed ik dood om u, mijn zielsvriendin.

En evenwel ik wil daarom niet treuren,
Voor u te sterven, engel, is zoo zoet,
Zoo gij slechts nu en dan mij óp woudt beuren
Met éénen blik, wanneer ik u ontmoet;

Eén blik van meelij uit uw bruine oog
En in dien blik één enklen zilten traan.
Hierbij een doek om dien dan af te drogen.
Droog af, Margot, en laat mij stil vergaan.
(of) Voor Sint Niklaas bied ik dien doek u aan.
(of) 't Is een cadeau van uw vriend Jurriaan.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

In dit onzalig tijdsgewricht
wordt onheil en venijn gesticht,
een hoop gescheld op schrift gesteld,
schofferen schijnt welhaast een plicht.

 

Een microblog is ras verveld
tot valven van online geweld.
Bij elk bericht een boos gezicht:
een digitale vuilnisbelt.

 

Nog even blijft het volk verknocht
en leiden clicks naar deze mix
van leugen, haat en achterdocht.

 

Maar mijden wij de weg naar X
en wordt dat krocht niet meer bezocht
dan blijft er lucht en verder niks.

 

In ons bedrijf, daar telt integriteit

Die zuiverheid wordt zeer door ons bewaakt

Dus samenwerking met die lul van Derksen

Is uiteraard door ons meteen gestaakt

Dit is een hergebruikvers, een vondst van (onze) Jaap Bakker!

 

 

 

Lichte Gedichtendag komt er weer aan!

's Avonds 29 januari om 20 uur..

Dit jaar in Theater Orpheus te Apeldoorn.

Met Ivo de Wijs,  Erik van Muiswinkel, Jan Beuving, Marjolein Kool, Katinka Polderman, Theo Danes, Frank van Pamelen, Machiel Pomp en Jan J. Pieterse!