Alleen de vis, verpakt in een oude krant, wordt duur betaald.
De gedichten van Daan de Ligt, in die kranten afgedrukt, zijn nu als e-book hier gratis te downloaden. Poëzie voor een prik. Echt iets voor lekkerbekken. Er valt ons vast nóg wel een woordspeling met vissen tebinnen, die voegen we dan later wel in, wij gaan nu een ijsje eten.
Geniet ondertussen van dit werk op een niveau dat in dit land steeds zeldzamer wordt.
Probeer daarna te bedenken waarom de vorige zin, die je vaker tegenkomt, taalkundig fout is, al begrijp je de bedoeling.
Wat is het warm.
Een uitvaartorganisatie wil lichamen bij de uitvaart ook kunnen oplossen met een bijtende vloeistof (resomeren), waarna slechts een handje poeder resteert.
Je laatste enkeltje gaat op den duur
waarschijnlijk volgens nieuwe uitvaartnormen.
Geen oven meer, geen maden en geen wormen
en ach, de dood is immers toch al zuur…
En na het droef gesnotter en gesnuit
een kopje oploskoffie tot besluit.
Geschreven door Remko Koplamp met een snufje kees Koelewijn
Toen raakte Gods ideeënstroom, zo zoetjes aan, eens op
En schiep Hij als Zijn laatste dier, je raadt het al, de blob
'Ik maak', dacht Hij, 'iets, net als Adam, van een klodder klei'
Maar werd door Eva afgeleid en was er niet goed bij
‘Dat vrouwtje, mwah, is naar mijn zin van voren nogal plat
Die werk ik heus nog bij en af, straks in mijn modderbad’
‘Maar allereerst nu blob’, sprak God, een tikkeltje bekoeld
Want blob was blob nog niet, zoals oorspronkelijk bedoeld
Zo stond zijn neus in het begin dus achter op zijn kruin
En stonden beide ogen nog een ietsiepietsie schuin
‘Een klodder hier, een klodder daar en zie het resultaat:
Het is misschien wat droevig, maar hij hoeft niet over straat’
‘En geef je hem een brilletje en ook een paar bretels
Dan krijgt zo’n pafferig figuur zowaar iets heel rebels’
Wanneer ik zo terloops de kat bekijk
terwijl zij op de sofa ligt te slapen,
voorafgegaan door levensgrote gapen,
dan denk ik vaak ~wat heeft die poes het rijk~
Zij hoeft haar kuch niet bij elkaar te schrapen.
Er staat voor haar steeds binnen pootbereik
een bak met voer, een vorstenmaal gelijk.
Haar bek hoeft het alleen maar op te rapen.
Van dankbaarheid geeft zij hoogstzelden blijk
want arrogantie is haar sterke wapen.
Als Siamees is zij ermee geschapen.
Haar wil is wet en verder geen gezeik.
Maar al met al kan ik dat heel goed velen,
het beestje laat zich ook zo heerlijk strelen.
Geschreven door Ben Hoogland, Jaap van den Born Kees Koelewijn
Psalm 74, vers 14 (Statenvertaling)
Gij hebt de koppen des Leviathans verpletterd;
Gij hebt hem tot spijs gegeven aan het volk in dorre plaatsen.
‘O God’, dacht Hij, ‘ogottegot, waar Ik nóu toch mee vocht?
Een slang, een draak, een wallevis? Wat was dat voor gedrocht?
Dat beest was zelfs nog méér dan Ik: een zeven-enigheid!
Maar zijn karkas daar zit Ik mee; hoe raak Ik dat weer kwijt?’
Hoewel het zeker dood was zat er toch nog leven in
Als maden, pieren, kevers: ieder eind is een begin
Maar ondanks al dat leven, ieder met een levensvonk
Lag het al snel te rotten en het riekte en het stonk
Omdat het beest reusachtig was zat Hij er reuze mee
Maar volgens de psalmist kreeg Hij toen toch een goed idee
Hij voerde het Zijn uitverkoren volk op aan de dis
Het is maar goed dat niemand nu nog weet wat 'manna' is
Maar goed; de vraag 'Wie schiep dat beest, dat daar zo plotsklaps zwom?'
Die blijft, dus God kijkt op Zijn troon vaak schichtig achterom
Er is wat verwarring ontstaan over de zestienkleppengier. Het ontstaan van deze sympathieke aaseter werd in een gedicht onlangs abusievelijk toegeschreven aan Niels Blomberg, die zich haastte dit op het forum te ontkennen en de eer aan Peter Kniipmeijer gaf, die zich dit graag liet aanleunen. De waarheid is natuurlijk dat mijn verre voorvader Jacob Jacobszn van den Born dit dier al vermeldde in zijn in 1592 verschenen bundel met drankliederen Den suypenden Pluckvogel, zoals deze afbeelding bewijst.
~Zeg jongen even geen gedoe, we gaan naar Opa Hein~
~Me neus, daar ga ik niet naar toe, die ouwe sjaggerijn~
~Ach joh, het is nu vaderdag, kom op, we doen het maar
En heus het kost je niet je kop, die ene keer per jaar~
~Ga maar alleen, ik ga niet mee, te lezen valt er niets
Al had hij enkel ~De Privé~, dat is tenminste iets
En zijn TV die is kapot, nu al een jaar of vier
Dus ik verveel me daar dan rot en daarom blijf ik hier
Vertel me ook eens en passant wat ik die brombeer geef
Een bosje anjers of een plant, een flesje aftershave?~
~Je weet dat -ie geen bloemen moet, dat geld is weggegooid
En aftershave is ook niet goed, hij scheert zich bijna nooit~
~Een paar pantoffels dan misschien, ja, dat zal hem wel lijken
Want over kouwe voeten kan -ie uren zitten zeiken~
We wilden voor de lol een weekje weg
Naar Grollo: in een tentje bij de boer
Een blatend schaap, de kippen aan de leg
De duiventil koert liefelijk gekoer
Wat gras, een koe en geen geouwehoer
Je komt er voor je rust werd ons verteld
Je doet geen oog dicht in zo’n stoppelveld
En alles kost er klauwen vol met geld
Een Drentse deerne werpt het varkensvoer
met muizenkeutels in de ‘plat du jour’
Een wespennest zoemt dreigend in de heg
Men wordt gestoken en er komt rumoer
Als kids verdwalen tussen heg en steg
Dan liever in Parijs met motorpech
Lees ook de herhaalde oproep op het Forum onder deze titel
Niet alleen Jean Pierre Rawie, maar ook Ted van Lieshout blijkt opgenomen in het nieuwe Liedboek voor de kerken, weet TZUM te melden. Daar vind je ook een reactie van van Lieshout over wijzigingen in zijn tekst. Gezien de reacties vragen we ons af of van tevoren wel toestemming is gevraagd aan de dichters.
Nog afgezien van de dubieuze bijbedoelingen. Het gedicht van Rawie gaat over een verloren geliefde, maar in het liedboek kun je daar makkelijk Jezus voor lezen. En de 'wijziging' in het gedicht van Van Lieshout geeft het ook opeens een religieuze betekenis. Het christendom is weliswaar gebaseerd op het jatten van ideeën uit andere godsdiensten, maar we dachten dat ze nu onderhand, na tweeduizend jaar, wel begrepen hadden dat je daar niet eindeloos mee door kunt gaan. Lees hier meer.
Het nieuwe Liedboek voor de kerken houdt de gemoederen bezig. Eerst was er het hilarische nieuws dat een lied van Huub Oosterhuis was geschrapt omdat slachtoffers van seksueel geweld de regel 'De Heer gaat in mij en uit mij' maar moeilijk uit de strot kregen en nu is er het - door hemzelf in de wereld gebracht - gerucht dat een tekst van Jean Pierre Rawie is opgenomen. Het zou gaan om 'Ritueel'. We zijn reuzebenieuwd hoe dit klinkt en welke melodie gebruikt is. Welke gemeente gaat dit in de zondagsdienst ten gehore brengen en wil die dat aan ons laten weten? Uiteraard de middagdienst.
Vandaag zou het gebeuren. In de stadsschouwburg van Groningen. De grote hommage aan Driek van Wissen.
Maar het ging niet door. Geen geld. Martijn Middel van de Groningse stadsomroep OOG sprak met een van de initiatiefnemers Fré de Vries en dichter Ko de Laat: hier hun commentaar.
De Nederlandse Poëzie Encyclopedie komt met een bejubelenswaardig initiatief: gratis e-books van vergeten dichters die sinds lang niet meer herdrukt worden. Elk deel is voorzien van een inleiding van Bart Droog over de betreffende dichter. Hier de persverklaring van de NPE met meteen vier bundels:
Het popgenie is zondag overleden. Diens dood kwam voor de wereld onverwacht – zijn nieuwste album was nét uitgebracht. Toch voer hij naar de eeuwig stille vrede:
Fantastic Voyage, Starman, Blackstar. Ster die vrij weerkaatsen blijft, maar nu van ver –