Groen (bout rimé op villanelle van Niels Blomberg)
- Gegevens
- Geschreven door Bas Boekelo
(Milly Cooper (96) oudste prostituee ter wereld)
Ze is niet jong en allerminst nog groen
Haar eens zo blanke huid is aan‘t vergelen
Maar lieve help, wat kun je er aan doen
De oude mond constant op stand citroen
Te dunne benen als rabarberstelen
Ze is niet jong en allerminst nog groen
Een ouwe kloek, geen dartel waterhoen,
Die bezig is een lekker stuk te spelen
Maar lieve help, wat kun je er aan doen
Ze tippelt meestal rond het stadsplantsoen
Geen mannenogen die zich laten strelen
Ze is niet jong en allerminst nog groen
Kapotte rok, een lekke wandelschoen
Verslaafd, verwenst en uitgekotst door velen
Maar lieve help, wat kun je er aan doen
Ze bibbert, ’t is al laat in het seizoen
Een spichtig lijf, geen jas kan dat verhelen
Ze is niet jong en allerminst nog groen
Maar lieve help, wat kun je er aan doen
Nieuwe bundel Jean Pierre Rawie
- Gegevens
- Geschreven door Het vrije vers
Na dertien jaar is er weer een bundel verschenen van Jean Pierre Rawie, De tijd vliegt, maar de dagen gaan te traag, die vanaf vandaag in de winkel ligt.
Een voorproefje:
Dichter
Je maakt het mensen toch niet naar de zin,
en streeft dat ook niet langer na. Niet langer
is wat je schrijft gericht op een ontvanger.
Je bent je eigen einde en begin,
en leeft en sterft alleen. Geen dubbelganger
neemt straks je plaats wanneer je doodgaat in;
geen keer op keer verloren hartsvriendin
ging van iets anders dan gedichten zwanger.
Veel lijkt mislukt te zijn, maar toch, jij bent
degeen die eens zelfs in het meest banale
de waardigheid en zin heeft onderkend,
en alles in het eerste licht zag stralen.
En heel je leven zoek je dat moment
nog eenmaal zo volmaakt te achterhalen.
De tijd vliegt, maar de dagen gaan te traag
Uitgeverij Prometheus
Omvang 72 p.
Prijs E 15,00
Weer een Prinsjesdag
- Gegevens
- Geschreven door Daan de Ligt
ze waren weer present, die rare hoeden...
een dame had een bloemkool op haar hoofd
haar buurvrouw had een vogelnest geroofd
zo groot, daar kon een ooievaar op broeden
een uitgelaten juffrouw, een gegoede
had zich vandaag bijzonder uitgesloofd
een zwaarbeladen vrachtschip sappig ooft
genoeg om heel het ziekenhuis te voeden
’t is fraai, zo’n rariteitenkabinet
een exhibitie van verzamelwoede
de lachlust werd gewekt, ten overvloede
het leven leek een kleurrijk feestbanket
toen kwam de vrouw van Jantje met de pet
ze droeg alleen een doekje ... voor het bloeden
Shakespeare
- Gegevens
- Geschreven door Coenraedt van Meerenburgh
[youtube]8dVir-8LXuY[/youtube]
Hier sonnet 60 uit de door Coenraedt van Meerenburgh vertaalde Shakespearesonnetten (te bestellen bij www.liverse.nl). Je kunt nog altijd meedoen aan de Shakespearewedstrijd. Voor de eenvoudige regels moet je even doorscrollen.
Sonnet 60
Als golven gaande naar het kiezelstrand,
Zo haasten de minuten zich voorbij,
En wie vooroploopt maakt z'n plaats vacant,
Voor hen die moeizaam volgen, zij aan zij.
Een boreling geworpen in het licht,
Kruipt naar volwassenheid, en eenmaal daar,
Verduistert een eclips zijn prachtgezicht,
En wat tijd gaf, brengt hij nu in gevaar.
Tijd weet door bloesem van de jeugd te steken,
En groeft in elk mooi voorhoofd lijnsgewijs,
Eet op wat wondere natuur kan kweken,
En niets weerstaat het maaien van z'n zeis.
En toch, m'n vers van hoop houdt altijd stand,
Het brengt jou lof, ondanks z'n wrede hand.
12 september 2012 (trap)
- Gegevens
- Geschreven door Ben Hoogland
Dit is de dag waarop weer wordt besloten:
ons land gaat vier jaar door op oude voet
of men gaat overstag en rukt naar rood.
Gaat het ten onder aan de idealen
of luistert men naar Rutte zijn verhalen?
De zorgstaat neemt een afslag naar de goot.
Kortom: het gaat alleen maar om de poet,
ons wacht weer een regering zonder kloten
P-rimeur
- Gegevens
- Geschreven door Paul Ilegems
Dit interview verschijnt over enkele dagen in Knack; nu al op het Vrije vers!
Drs. P en Jean Blaute
Knack, 15 sept 2012 – Stijn TORMANS
Drs. P is 93 geworden, geen leeftijd om 'vrolijk door het leven te dartelen'. Maar af en toe schrijft hij een ollekebolleke, dat vindt hij plezierig. Net als een gesprek met zijn oude vriend Jean Blaute. 'Het einde van de beschaving, Jean, dat zou ik nog eens graag meemaken. Het lijkt me een schilderachtig schouwspel.'
Hij is een van die mensen die nog brieven sturen. Op een ochtend zat er een in de bus: 'Waarde mijnheer Tormans, dank u zeer voor uw schrijven. U bent uit hoofde van uw beroep weetgierig. De eerste vraag kan ik beantwoorden: het gaat goed wat mijn gezondheid betreft, Geestelijk ben ik in verval. (...) Ik moet aan te veel tegelijk denken, en ben geneigd wat achter me ligt zo snel mogelijk te vergeten. Hoe ik me staande houd in deze wankele tijden (uw woorden), dat verbaast me ook enigszins. Tot een ontspannen conversatie ben ik evenwel graag bereid. Verwacht weinig exacte informatie. Met oprechte groeten. Heinz Polzer. Excuses voor het gebrekkige handschrift.’
Maannden later. Op weg naar het station herlees ik het briefje. Naar exacte informatie vragen is zinloos: die is bekend. Drs. P, né Heinz Polzer, werd in 1919 geboren in Zwitserland. Hoewel hij al sinds 1922 in Nederland woont, heeft hij het Zwitserse staatsburgerschap nooit afgezworen. Zelfs niet officieus: door zijn dikke brilglazen overschouwt hij al 93 jaar de wereld. Om die vervolgens, op onnavolgbare wijze en met Zwitserse precisie, op rijm te zetten. Het resultaat wordt alom geprezen: honderden liederen, waarvan een groot deel verzameld is op Compilé Complé. Veel ollekebollekes, zijn favoriete versvorm.
Optreden doet Drs. P al jaren niet meer. Hij heeft geen leeftijd meer om vrolijk door het leven te dartelen. Maar een ollekebolleke bij tijd en stond, dat kan er nog wel van af. Hij schrijft ze bij voorkeur om drie uur in het Pulitzer Hotel in Amsterdam. Omdat 'Pulitzer wel wat op Polzer lijkt, altijd een goede eigenschap voor een naam'.
Twee uur later, om klokslag vijf uur, keert hij weer huiswaarts. Waar zijn vrouw Mieke hem 'handenwringend' opwacht. Zo gaat het al jaren. Zwitsers, hou ze maar eens van straat.
Nazomer (villanelle)
- Gegevens
- Geschreven door Niels Blomberg
De blaadjes zijn nog altijd aardig groen
en lijken niet te denken aan vergelen.
De zomer wil nog één keer zomers doen.
De bloesem werd een peer of een citroen.
De rijpe kersen glanzen aan hun stelen.
De blaadjes zijn nog altijd aardig groen.
Je ziet het laatste jonge waterhoen
met uitgebloeide waterlelies spelen.
De zomer wil nog één keer zomers doen.
Nog één keer vrijen in het stadsplantsoen,
nog één keer onbespied elkander strelen:
de blaadjes zijn nog altijd aardig groen.
Nog gauw het strand op zonder wandelschoen,
voordat de kust de winterstorm moet velen.
De zomer wil nog één keer zomers doen.
Het loopt tegen het eind van het seizoen;
dat kan de laatste warmte niet verhelen.
De blaadjes zijn nog altijd aardig groen.
De zomer wil nog één keer zomers doen.
Van de Tachtigers naar het feest der Poëzie
- Gegevens
- Geschreven door Het vrije vers
Een theatrale collage voor alle zintuigen
Jacques Perk, Willem Kloos, Herman Gorter, Lodewijk van Deyssel, Frederik van Eeden – de Tachtigers, de generatie dichters die rond 1880 het aangezicht van de Nederlandse literatuur geheel veranderde. Wie waren ze? Wat dreef ze? Wat schreven ze? En ook: wat dachten ze van elkaars werk, hoe werden hun boeken gedrukt, wat aten en dronken ze, en hoe klonken ze?
Simon Mulder, dichter en voordrachtskunstenaar, geeft in een theatrale lezing met zelden vertoond video- en audiomateriaal, poëzievoordracht en een unieke likeur een antwoord op deze vragen. Met Stichting Feest der Poëzie organiseert hij poëzie- en muziekavonden, geeft hij het handgemaakte poëzieperiodiek Avantgaerde uit en bevordert hij de klassieke voordrachtskunst en vormvaste dichtkunst; in enkele opzichten is hij net als veel Tachtigers indertijd op zoek naar een totaalkunst.
Susanne Winkler, sopraan, en Daan van de Velde, pianist, brengen tijdens het programma prachtige, maar nauwelijks meer uitgevoerde liederen op gedichten van de Tachtigers, die door enigzins vergeten geraakte Nederlandse componisten als Diepenbrock, Dresden, Tusschenbroek en anderen zijn getoonzet. Tijdens deze korte voorstelling maakt u zo op allerlei manieren kennis met de Tachtigers en de weerslag van hun idealen in het nu!
15 september (bij regen: 22 september)
Tuin open: 19:30 uur, aanvang 20:00 uur, einde voorstelling 21:15 uur
Fam. Dersjant, Hooigracht 61, Leiden
Entrée: gratis, uw bijdrage naar waardering is welkom na afloop. Het aantal plaatsen is beperkt.
Reserveren via: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
Shakespearewedstrijd
- Gegevens
- Geschreven door Het vrije vers
Poem for Anna Hatherrewaye
Is there inne heavenne aught more rare
Thanne thou sweete Nymphe of Avon fayre
Is there onne Earthe a Manne more trewe
Thanne Willy Shakespeare is toe you.
Image
Thy wit is quick and capable thy rhyme
Conversant with my heart art thou and sly
Thou giveth words where I have never spoken
I swear against the truth so foul a lie
My pride and reputation hath thou token
My beauty's pattern idly sold to men
My Spirit, qui'tly dreaming, now awoken
Cries: 'Draw no lines there with thy antique pen
Sir, I forbid thee this most heinous crime!
Though people see thee fair and thought thee bright
Thy art is black as hell, as dark as night!
William Shakespeare
De 18-jarige William Ireland vervalste in 1794 een aantal Shakepeareparafernalia om zijn vader, een fanatiek bewonderaar, voor de gek te houden.
Toen ook kenners erin bleken te trappen was er geen houden meer aan: een onafzienbare stroom notariële akten, theaterrecettes, brieven tussen koningin Elizabeth en de schrijver, liefdesbrieven (met haarlok), sonnetten en het manuscript van King Lear overspoelde Engeland.
Toen hij ook nog op de proppen kwam met een onbekend (geheel door hemzelf geschreven) toneelstuk Vortigern and Rowena stortten argwanende geleerden zich op hem en Shakespearekenner Edward Malone kwam met een 424 pagina's tellend boek (met 200 voetnoten) Onderzoek naar de authenticiteit van bepaalde gemengde brieven en notariële akten waarin hij geen spaan heel liet van Williams noeste arbeid.
Hoewel diep gevallen werd hij hierdoor toch beroemd en velen wilden graag in het bezit komen van zo'n befaamde vervalsing.
Hierop begon hij een nieuwe carrière met het vervalsen van zijn vervalsingen en kwamen vele identieke, originele, valse Shakespearedocumenten in omloop.
Geïnspireerd door deze creatieve jongeman wilde ik zelf ook zoiets doen, maar kreeg onmiddellijk Shakespeare zelf door via automatisch schrift met bovenstaand sonnet en zag er toen maar schielijk van af.
Een eerlijker handwerk is het vertalen van Shakespeare, zoals Coenradt van Meerenburgh gedaan heeft in zijn bundel van alle Shakespearesonnetten in tweetalige uitgave bij Liverse.Een cinematografisch voorproefje hebben jullie al kunnen zien, maar we gaan verder; om de uitgave van dit bijzondere werkstuk te vieren houden we een Shakespearewedstrijd:
