Gegevens




Londen was schitterend.
Sporters vertrekken weer
Twintig medailles
Voor Hollands talent!

Mijn favoriet blijft die
Temperamentvolle
Oscar Vittorius
Wauw, wat een vent!

Gegevens

 

Een paar weken geleden riep Arnon Grunberg in zijn column in de Volkskrant de lezers op het gedicht 'Rika' van Piet Paaltjens uit het hoofd te leren. Gisteren kondigde hij aan dat op 23 augustus in Amsterdam een feestelijke bijeenkomst gehouden zal worden voor degenen die dit daadwerkelijk tot stand gebracht hebben, en waar ieder die het foutloos opzegt op zijn kosten een glas wijn krijgt. Je kunt je opgeven door een mail te sturen  naar: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
Natuurlijk hebben wij in ons archief een eerste druk van Snikken en grimlachjes, zodat wij een facsimile van dat gedicht kunnen plaatsen om iedereen een kans te geven.
Zo lang is het niet, het is het Wilhelmus niet dat niemand meer kent (bij de quiz De slimste mens zat van de week een politicus die trots vertelde het tweede couplet óók te kennen en daarna bijna goed het zésde couplet declameerde - ooit verplichte kost op christelijke scholen met het eerste- zonder dat iemand van de aanwezigen dit in de gaten had, inclusief de jury, bestaande uit Maarten van Rossem) .
Drs. P schreef ooit een antwoord op dit gedicht van Rika, misschien een idee om ook eens te proberen(of van de conducteur of machinist)

.





 

Gegevens





Hoogblonde paardenstaart!
Bitch met een hockeystick
Hollandse heerlijkheid
En dan die kont!

Eén ding is echter wel
Onappetijtelijk
Ook als ze zoent
Zit dat bit in haar mond

Gegevens

               

 

       De dagen werden tergend langzaam maanden, 
                de maanden regen zich aaneen tot jaar;  
                ik loop weer langs het stille pad langswaar 
                wij beiden samen ooit getweeën gaande, 

                onszelf veroordeeld hadden tot elkaar 
                en ons een korte wijle tweezaam waanden, 
                elkanders allerdichtste nabestaanden; 
                maar ook ons liefdesbed verwerd tot baar. 

                Wat valt voor troost aan leven te ontlenen 
                wanneer elk herfstblad wegdrijft in de goot, 
                wat komt reeds bij de aanvang is verdwenen 

                en het verlangen naar de liefde metterdood 
                steeds door één waarheid wordt beschenen; 
                de eerste kus waarmee je mij verstoot?


 

Vandaag is het de sterfdag van de dichter J.C. Bloem, dus een mooi gedicht in zijn stijl leek me wel gepast, al zal de oplettende lezer zien dat het een bout-rimé is met rijmwoorden uit een sonnet van Jean Pierre Rawie.

 

Gegevens


(Daan Zonderland: heeft hier niets mee te maken)


Geen Jeffrey Wammes, nee
Wel Epke Zonderland
Die heeft in Londen
Olympisch gestunt

Wat als die kans op het
Allerhoogsthaalbare
Hem door de rechter
Eens niet was gegund?

Gegevens





Wanneer de zomerzon met vlijt
haar gouden stralen zengend brandt,
gaat op het blotebillenstrand
de schaarse kleding van het lijf.

Je ziet dan onvoorstelbaar veel
aan glimmetaal en glittertooi,
gestoken door een lichaamsplooi
maar meer nog in een edel deel.

Vagijntjes met een ring versierd,
de navels door een edelsteen
en eikels -schrijnt dat niet gemeen?-
waaruit een glanzend knopje kiert.

Omdat ik daar geen sieraad heb
val ik een beetje uit de toon,
dus daarom open ik mijn bek
en toon vol trots een gouden kroon.

 

(Hoe je gratis aan zo'n gouden kroon kunt komen lees je hier)



 

Gegevens





Een popelend toneel: een open plek,
klein meertje, blauwe lucht met grijze vlek

en faungroen gras, een stronk in mezzotint.
Ik zit allang voordat de act begint.

Daar zijn ze! Wiebelend met verenkroon,
witte tutu en pas de Basque. Hoe schoon!

Ik hou mij in, al jeukt mijn keelgat stug.
Wel foei: hij knalt er loeihard uit, de kuch.

De prima ballerina schrikt en vlucht
met rappe port de bras in ijle lucht

en in haar kielzog heel het corps. Ik klap,
sta op, waarna ik uit de wegberm stap -

Gegevens


Via Olympia!
Lichtpunt Ranomi dus
Zij bracht weer vlam in
Mijn smeulend bestaan

Dankzij haar goud en haar
Kromowidjojolach
Dacht ik erover op
Zwemles te gaan

Gegevens

 


Een heerschap woonachtig in Megen
die liet zich daar op een dag wegen
De uitkomst heeft hij niet verzwegen:
hij woog vijfhonderd pond,
dus hij wees naar zijn mond
en daarna naar zijn kont:
'Ik besef welbewust en terdege:
dat heeft daaraan en daaraan  gelegen’.


(Een heerschap woonachtig in Megen
die liet zich daar op een dag wegen
Hij woog vijfhonderd pond
Dus hij wees naar zijn kont
en hij zei: ‘Dat heeft daaraan gelegen’.)


Een andere vaderlandse versvorm die ik hier aan de vergetelheid ontruk, is de limelimerick, in 1987 gelanceerd door Nico Scheepmaker in zijn rubriek Trijfel, die in verschillende regionale bladen verscheen, maar ondanks deze lancering nooit van de grond kwam.
Hij deed dit ter gelegenheid van de uitreiking van de Cestodaprijs aan Drs. P.
De Cestodaprijs, waaraan een geldbedrag was verbonden van € 24,34, was oorspronkelijk een practical joke van Eelke de Jong, K. Schippers en Theun de Winter die hem in 1974 aan Scheepmaker uitreikten als zijnde afkomstig van het Genootschap Onze Taal. Scheepmaker maakte er een officiële prijs van, met hemzelf als enig jurylid. Na zijn dood in 1990 is de prijs niet meer uitgereikt.
Hier een paar uitgebreide citaten uit de betreffende Trijfel, die om verschillende redenen nog niets aan actualiteit heeft ingeboet,  met de regels van dit vers:

"Tijdens de Tweede Ronde-avond in Paradiso in Amsterdam over vertaalde Latijnse poëzie, mocht ik Heinz Polzer, alias Drs. P zijn Cestodaprijs 1986 uitreiken ‘voor het moeiteloos beoefenen van de Nederlandse taal in al haar genres’.
Nu viel het, hem kennende, te verwachten dat hij zich niet met een Jantje van Leiden van deze plechtigheid zou afmaken. Een lofdicht op ‘Cestoda ’(wat potjeslatijn is voor ‘lintworm’) met alle bijkomende rijmwoorden, zat er dik in.
Daarom besloot ik van mijn kant ook een steentje aan het plezierdichten bij te dragen door een limerick voor deze gelegenheid te schrijven, die aldus uitpakte:

De korfbalster reed in haar Skoda
naar iedere wedstrijd van ROHDA
Het klinkt misschien mal
maar zij deed dit vooral
om te rijmen op Heinz z’n Cestoda

Een variatie op Morgensterns ‘Ein Wiesel’, die om der wille van het rijm ‘ínmitten Bachgeriesel’ op een ‘Kiesel’ ging zitten. Nu doe je Drs.P geen plezier met een limerick, want dat vindt hij op zijn best een misbruikte versvorm, zoals u in zijn beide handboeken Plezierdichten en Handboek voor plezierdichters kunt nalezen. Daarom besloot ik het niet bij deze limerick te laten en (in het voetspoor van Drs. P, die immers vele nieuwe versvormen in de Nederlandse poëzie geïntroduceerd en geëntameerd heeft) hem uit te breiden tot een nieuwe versvorm met duozit, die ik de ‘limelimerick’ noemde.
De verdubbeling van ‘lime’ geeft aan dat er iets aan de limerick wordt toegevoegd, en tegelijk zit er het Engelse lime=’ vogellijm’ in: je plakt er iets aan vast.


De limerick bestaat uit drie delen: regel een en twee, regel drie en vier, en de afsluitende regel vijf.
Aan  elk deel wordt nu bij wijze van duozit een regel extra vastgeplakt, maar zo, dat zowel ‘limerick 1’ en ‘limerick 2 ’elk afzonderlijk recht van bestaan hebben. Bovenstaande Cestoda-limerick pakte daardoor als ‘limelimerick’ als volgt uit:

Een korfbalster reed in haar Skoda
van wijlen minister Svoboda
naar iedere wedstrijd van RHODA
Het klinkt misschien mal
maar zij deed dit vooral
met veel knalpotgeknal
om zo simpel als zand, zeep en soda
te rijmen op Heinz z’n Cestoda  

Kleine veranderingen ter wille van het metrum of de logica zijn toegestaan, zoals u ziet. De limerick en zijn limelimerick horen dus bij elkaar, ook al kunnen zij zelfstandig door het leven gaan. Het aardige van deze opzet is, dat van alle miljoenen reeds bestaande limericks nu getracht kan worden hun duozit te maken.
Een van mijn eigen limericks uit een ver verleden luidt aldus:

Er ging in de Golf van Biscaye
een Panamees schip naar de haaien.
Slechts de mast, naar het schijnt,
bleef nog lang overeind
om het uitzicht op zee te verfraaien

Daar heb ik nu deze bijbehorende limelimerick van gemaakt:

Er ging in de Golf van Biscayet
toen het ophield met zachtjes te waaien,
een Panamees schip naar de haaien.
Slechts de mast, naar het schijnt
(heeft de bootsman geseind)
bleef nog lang overeind
om het, alles bijeen, toch wat saaie
uitzicht op zee te verfraaien. 

U weet nu hoe het gaat, dus ik zou zeggen: aan de slag! Mocht u niet tot dat soort plezierdichters behoren, maar meer tot het slag zondagsdichters dat voor z’n plezier al dan niet rijmende gedichten schrijft (het aantal Nederlanders dat dat doet neemt zienderogen toe, gezien het groeiende aantal clubjes van amateurdichters)  dan heeft het misschien zin u te attenderen op het jaarlijkse concours voor zondagsdichters.(…)
Blijft de vraag of Drs. P inderdaad in rijm voor de Cestodaprijs bedankte. Reken maar! In een achtentwintig-regelig vers, dus te lang om te citeren, gebruikte hij de volgende rijmwoorden op Cestoda: Svoboda, rhizopoda, trinoda, Fashoda, Jagoda, Baroda en coda. Baroda is een stad in India, Jagoda was hoofd van de Russische geheime politie NKVD, en coda is een aan een sonnet toegevoegde regel. De rest heb ik niet terug kunnen vinden, Drs. P overstijgt er zelfs Jaap Bakkers Nederlands Rijmwoordenboek mee!”

Nico Scheepmaker, Trijfel, GPD, 31 januari 1987

Waarom deze versvorm geen succes werd is voor mij geen raadsel.



 


 

 

 

 

Gegevens





Noach had voor vele dagen
En voor iedereen aan boord
Bergen voedsel ingeslagen
Respecterende Gods woord

Gras voor herten en voor geiten
En voor koeien uiteraard
Niemand kon hem iets verwijten
Want er was zelfs hooi voor’t paard

En de vleesetende dieren?
Daarvoor was aan boord ook zat
Dus de leeuwen, slangen, gieren
Kregen wat elk nodig had

Koeien, geiten, herten, apen,
Paarden ook, God zij geloofd
Varkens, buffels, en ook schapen
Stierven allen onverdoofd

Toen de ark van Noach landde
Was de wereld schoon en droog
Drinkbaar (! ) water, ruim voorhanden
Noachs dank steeg hemelhoog

Vrijgemaakt van alle lijken
Oogstklaar stond het blinkend graan
Noach stond ervan te kijken
Dat had God maar mooi gedaan

Wacht ook u een watersnood
Doe als Noach, maak een boot.

 

 

Gegevens


Soms loopt er door een drukke straat
ineens een oude kameraad
of reisgenoot.
Je weet zodra je hem begroet:
het kan niet dat ik hem ontmoet,
want hij is dood.
Eerst ben je nog een tijd verbaasd
omdat die levende toch haast
die dode was.
Heb je de zaak dan afgedaan,
dan komt er weer zo'n dode aan,
met flinke pas.

Thuis van het dodencarnaval
zie je de spiegel in de hal,
je schrik is groot:
die man daar in het spiegelglas,
met die bekende regenjas,
was die niet dood?

-------------------------------
uit: 'Ernstig genoeg', 1995.
Vandaag is het 9 jaar geleden dat Willem Wilmink overleed


 

Gegevens




Homo olympicus
Heerlijk die man van me,
Sprak laatst mijn vrouw
Tot een kennis van ons

Hij gaat in bed voor een
Goudenmedaillestunt
Maar komt niet eens
In de buurt van het brons

 

 

Gegevens





Er wordt in Groningen driftig aan crowdfunding gedaan om een cd tot stand te brengen met het werk van Driek van Wissen op muziek. Voor meer informatie hoe hieraan mee te doen en in het bezit te komen van zons cd, klik hier

 




 

Gegevens

Hij kon het allemaal verdragen:
Een boon die aan een staak verdort,
Een bloem die sterft, verleden wordt
Daarover wilde hij niet klagen.

Wanneer zijn ogen zoiets zagen
Heeft hij daarom geen traan gestort.
Hij wist: elk leven duurt maar kort
En telt nu eenmaal weinig dagen.

Maar jonge sla, pas net geplant
In bedjes die nog vochtig waren
Nee, dan heeft hij zich niet vermand.

Hem er in tranen naar zien staren
Dat lijkt wellicht wat larmoyant.
Toch raakt dit beeld, al vele jaren.

(De dichter hoorde pas nu, bij terugkeer van zijn vakantie, van het overlijden )



 

Gegevens





"Mijn jongste zoon is een verstandig kapelaan
Hij weet het antwoord op de meeste levensvragen
In zijn parochie wordt hij op de hand gedragen
Men spreekt hem dagelijks met ~Weleerwaarde~ aan"

"Mijn oudste zoon bestiert de hele kerkprovincie
Hij woont in Utrecht want daar is hij kardinaal
Maar ook in Rome kennen ze hem allemaal
Hij wordt door iedereen begroet met ~Eminentie~"

"Nou, die van mij heeft van die lange paarse haren
En ook een ketting met een hangslot rond zijn strot
Zijn neus en oren zijn gepiercet door ijzerwaren
Als hij voorbij komt stamelt iedereen ~Mijn God~"

 
 
 
 
 

Gegevens




De zomer komt, niets kan mij zo plezieren
Als harken, spitten, snoeien in de zon
Dat is toch de ultieme groenbeleving

Veel liever dit dan meters grintbeton
Mijn struiken zijn een lust voor de omgeving.
Laatst kwam er een gemeenteambtenaar

Die kreeg haast een spontane hartverkleving
Bij ‘t aanzien van dit ruige struikgebaar:
Hij houdt dus blijkbaar niet zo van tuinieren.

Die gozer krijgt, zowaar als ik hier sta,
Van mij een groene middelvinger na.

 

Engelse middelvingerstruik moet worden gesnoeid (nu.nl)

Een Britse tuinman die een struik in de vorm van een middelvinger knipte, moet die vernietigen. Dat schrijft de Daily Mail. Zijn buren klaagden bij de gemeente, die de conclusie trok dat de man met de struik de openbare orde verstoort.
Tuinman Richard Jackson zegt geen gehoor te geven aan het bevel van de gemeente

 
 
 
 

Gegevens




Vreemde principes toch!
Sex voor het huwelijk
Lien, als verloofde,
Versmaadde mijn bed

Dat vond ze typisch iets
Huwelijksnachtelijks
Wel was ze in
Voor portiek en toilet

Gegevens






Fruitige afdronk zeg!
En dat bouquet meneer!
Iets tussen noot
En  de scheet van een non

Een van de betere
Collectioneurswijnen
Niet om de smaak
Maar wel door het jargon

Gegevens

Gegevens
Zwei Trichter wandeln durch die Nacht.
Durch ihres Rumps verengten Schacht
            Fließt weißes Mondlicht
                     still und heiter
                         auf  ihren
                         Waldweg
                             u.s.
                              w.
  1. Nomen est omen
  2. Hervorming
  3. Appeltje-eitje
  4. Dierenliefde
  5. Een reis rond de wereld in 80 versvormen. Deel 76: Het handje.
  6. En nu iets heel anders: een knullige tekening zonder gebruik van computertechnieken
  7. Ansicht
  8. Onderweg (en thuis)
  9. I.M. Rutger Kopland
  10. De wekker gaat

Het vrije vers

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Menu

Forum Recent

Bijdragen

Uit het archief

Een berenklus



Ze zaten aan een tafeltje met brood
druk doende hun kadetjes te besmeren,
het botermesje stevig in een poot.
Ook ik zag ooit in Artis die twee beren.

Druk doende hun kadetjes te besmeren.
Eerst boter, daarna honing uit een pot .
Ook ik zag ooit in Artis die twee beren,
hun bruine koppen glommen van genot.

Eerst boter, daarna honing uit een pot .
Mijn lieve deugd dat was wel heel bijzonder,
hun bruine koppen glommen van genot.
‘k Ervoer het schouwspel als een wereldwonder.

Mijn lieve deugd dat was wel heel bijzonder.
Het botermesje stevig in een poot.
‘k Ervoer het schouwspel als een wereldwonder.
Ze zaten aan een tafeltje met brood.
(Of was ik soms zo zat als een dragonder?)

Licht

Liederlijk

Interessant