[10-07-2012] De artiestennaam van rapper Benne van der Velde, Drs. B, is een eerbetoon aan zijn dichtende held Drs. P. Na het schrijven van drie dichtbundels is de Rotterdammer begonnen met rappen en zingen. Zijn eerste mixtape Met Hart En Piel is in eigen beheer verschenen en geproduceerd door El Stylo en BujuMouse van Welkom op de Zaak, met beats van André Lagaris, XXL, Aye Q, K-lion en Martijn Horsten. De tape begint met Vrees En Bloed, waarin Drs. B zichzelf voorstelt aan het publiek. Hij legt ons uit dat hij geen gangster of jonge, boze hond is, en dat klopt helemaal! De rapper is geboren in 1974 en heeft gewoon netjes een koksdiploma. Wat vrijwel direct opvalt, is de nogal eentonige stem van B, waardoor je als luisteraar vrij gemakkelijk afgeleid raakt. Het nummer Schatje begint met een jolige, zomerse sample. De tekst in het refrein valt een beetje uit de toon, want hoewel Drs. B zich daar een ‘dope player’ noemt, komt dit niet echt uit de verf. De tekst is/klinkt niet smooth, maar neigt wat meer naar kinderlijke vrolijkheid. Maar dat is weer eens wat anders dan de doorsnee player.
Luister Naar Me heeft een duistere ondertoon en gaat over een gewelddadige relatie die triest eindigt en kaarsrecht tegenover deze track staat het nummer dat meteen daarop volgt: Ik Zou Zo Graag. Wat mij betreft is dit één van de beste tracks op de plaat, zowel qua tekst als arrangementen. Het nummer nodigt uit tot meezingen en de verwijzing in de tekst naar Het Westerpaviljoen, dat vlak bij mij om de hoek zit, brengt een glimlach op mijn gezicht. De nummers Wie en Dame zijn erg poëtisch en daarom niet direct toegankelijk voor de ongetrainde luisteraar, maar des te toegankelijker voor de kenner! Praat Maar (Wilders Diss) begint met een klassiek intro van Geert Wilders tijdens het BNN Straattaaldictee 2008, waarin hij met plaatsvervangende schaamte probeert uit te leggen dat hij zijn eigen beroemde en beruchte kapsel ‘best wel masterlijk’ vindt. De titeltrack Met Hart En Piel is veruit de grappigste en meest funky track op de mixtape en breidt een pakkend einde aan de debuutplaat van de Rotterdamse rapper. Als een paal boven water staat, dat Drs. B een echte dichter is. Als rapper en zanger moet Benne, zowel vocaal als stilistisch, nog veel leren, maar de potentie is aanwezig!
Tot wie zal ik mij wenden op die dag als men jou begraaft? Tot de godvergeten Schikgodinnen met hun verkrampte meten en knippen van je levensdraad? Ik mag niet het zwaard zijn dat in een sterrenslag om je terugkomst, banen van planeten verstoort. En jij? Jij zult geen hartenkreten meer horen bij het halfstok van de vlag. Zo’n lage, sublieme wreedaardigheid moet haast wel door een god worden bedreven een wrede afgunstige god die, Tijd projecterend op hun kwetsbare streven, het aardse bestaan van de mens benijdt en daarom Gerrit, verlies jij je leven
Als er geen hond meer is die er naar kraait
Geen slak is om te zoeken op laag water
Geen achtste leven in een bonte kater
Geen buurvrouw die het groene gras wegmaait
Als er geen rol meer is in dit theater
Geen kurk is waar de wereld nog om draait
Geen aap die hem een lange mouw aannaait
Geen zonneschijn, geen morgenstond voor later
Als er geen jurk meer is die ‘s winters waait
Geen moslim is die opbiecht bij een pater
Geen drup die overloopt in luid geklater
Geen lange vinger in de pap die graait
Als er geen boer meer is die kiespijn zaait
Geen engel is die bang is voor de sater
Geen huilbui die vervalt in warm geschater
Geen fabeldier dat met de scepter zwaait
Pas dan, zal hij de brui aan Maarten geven
Maar blijft hij eeuwig in zijn werken leven
Ach, kijk ze nou toch vrolijk staan te springen!
De witte veren vliegen in het rond
Ook cherubijntjes in hun blote kont
Staan stralend van Gods lof en eer te zingen
Eén loopt zich door de menigte te wringen
Verbeten trek rond de wat weke mond
Ondanks zijn blos oogt hij wat ongezond
Normaal bij pas gestorven stervelingen
Hij spreidt een zelfverzekerdheid ten toon
Ondanks zijn nu gestaakte ambtstermijn
Alsof zijn sterven hem pas echt een doel gaf
Hij stevent recht op God af op Zijn troon
En zegt met lijzig, achteloos venijn;
‘Ga als de sodemieter van mijn stoel af!’
Filips en Johanna van Castilië, Koning en koningin van Castilië 1504 – 1506 / 1555
Hij liep al tot zijn moeders ergernis
Van jongs af met een poetslap in zijn handen
En vroeg voortdurend: ‘Is die tafel fris’ ?
En: ‘Zeg eens of mijn troon wel proper is’
Men zegt wel dat hij ketters liet verbranden
En dat hij niet verschoond was als regent
Van oorlog voeren met diverse landen
Maar dit berust beslist op misverstanden
Want stiekem is bij iedereen bekend
Al staat het dan ook nergens opgeschreven
Dat hij zich slechts tot kuisen heeft gewend
Je zal ermee gezegend zijn, zo’n vent…
Het is dan ook geen wonderlijk gegeven
Dat hij zijn vrouw tot waanzin heeft gedreven
‘t Is zeven uur, we staan vandaag vroeg op
We gaan gezellig naar het plaatsje Schagen
Zo’n dagje uit, dat doen we wel eens meer
En daar we ook mijn schoonmama mee vragen
Plan ik na ieder drie kwartier een stop
’t Is anders te vermoeiend in één keer
Het is wellicht voor haar de laatste keer
Haar hoge leeftijd speelt al aardig op
Hoe lang nog? pleegt ze aldoor maar te vragen
Het antwoord hoort ze dikwijls niet eens meer
Maar goed, ons einddoel is vanmiddag Schagen
Met in het dorpje Bennebroek een stop
Ik denk verbaasd nog na die eerste stop
Het gaat wel heel voorspoedig deze keer
Tot oma roept: ‘ik hou het niet meer op’
En zij om het toilet begint te vragen
‘Oh, jongens, toe nou, vlug, ik kan niet meer
Ik kan beslist niet wachten tot in Schagen’
Het is nog één uur rijden tot aan Schagen
Dus hou ik bij een tankstation maar stop
Op dat moment gaat plots mijn vrouw te keer
Onze Tom Tom houdt er subiet mee op
Ik dien dus vanaf nu de weg te vragen
Die pompbediende weet waarschijnlijk meer
‘U moet rechtsaf en dan voorbij het meer
En dan linksaf, daar staat een bord met: Schagen
Alleen, die kant moet u nu net niet op
Want anders rijdt u mooi tegen de keer
U dient naar links tot aan 't verkeersbord: STOP
En daarvandaan moet u maar verder vragen’
‘Zo duidelijk, meneer, heeft u nog vragen?’
‘Nee, nee,’ ik luister al een tijd niet meer
Langzamerhand krijg ik genoeg van Schagen
En na zo’n twintig malen halt en stop
Met de verkeerde uitleg keer op keer
Is mijn geduld ten langen leste op
Ik ben het zat en hou dus op met vragen
Naar Schagen wil ik überhaupt niet meer
Ik stop ermee; ik keer, ik keer, ik keer!
Het land gonst van gemopper en gefoeter,
want vijfenzestig jaar is veel te oud.
Dat is wel zo wanneer u stenen sjouwt
of pizza’s rond moet brengen op een scooter,
maar achter een bureau van eikenhout
kunt u nog jaren voort op uw computer.
Dus wendt u zich vooral tot een recruiter,
wanneer uw werk u letterlijk benauwt.
Speelt u het liefst patience in uw boudoir
of liever pianosuites in de suite?
Stekt u geraniums in kas of serre?
Is werk of juist uw hobby een bezwaar?
Ik hoop dat u van beide kunt genieten
ondanks een ietwat langere carrière.
Onoogrijm betekent dat geen van de rijmwoorden op dezelfde letters eindigen
Het heeft even geduurd, maar hier is hij dan toch: jullie gratis e-book met parodieën op 'The Raven' van Edgar Allan Poe.
Meer dan 100 pagina's met parodieën en pastiches op dit beroemde gedicht, vanaf vlak na het verschijnen tot hedendaagse versies op het internet.
Een boek, uniek in zijn volstrekte zinloosheid, en onleesbaarheid en wie het helemaal leest is natuurlijk volstrekt niet goed bij zijn hoofd.
Het verzamelen, samenstellen en overtikken was dan ook een bron van vreugde voor enige maanden.
Gauw naar de E-books en downloaden dat ding voor ik spijt krijg en het verwijder.
Hans Kuckuck was een slimme knaap, geboren in Tirol.
Hij leerde klokkenmaken op de klokkenmakersschool
Hij reisde door Europa heen als wandelend gezel ( * )
En kwam in Nederland terecht en dat beviel hem wel
Hij opende een klokkenmakerszaak in Purmerend
Zo werden Kuckuks klokken in heel Nederland bekend
Hij maakte kennis met Marie, dat was een mooie meid
Want op het vlak van vrouwen was Hans Kuckuck bij de tijd
Marie die hem met liefde tot een haastig huwlijk dwong
Het was een ‘moetje’ maar ‘men’ dacht toen aan een koekoeksjong
Het werd een dochter, later trouwde zij een goeie vent
En Kuckuck, die nu Koekoek heet, zocht juist een assistent
En Marcus Tik, zo was zijn naam, was ouderwets bekwaam
Zo boekten Hans en Marcus samen veel succes en faam
De stamboom van de Koekoeks kreeg een uiterst fraaie loot
Maar ondanks veel geploeter werd de Koekoektak niet groot
Voor Koekoek bleef het bij één kind, maar kijk naar Tik zijn tak
De namen van zijn nageslacht dat vult een boedelbak
En onder aan die tak van Tik daar hangt uw dienaar; ik
Ik schreef u de geschiedenis van Koekoek en van Tik
De dames Groen gaan eens per jaar een avond potverteren.
De beurs wordt omgekeerd; het stenen varken wordt geslacht;
Ze kleden zich in degelijke avond-uitgaanskleren
En stappen heel gezellig door de maan beschenen nacht.
Ze komen na een korte poos in buurtcafé ‘de Linde’
- U kent het? Aan het einde van de lange Lindelaan -
Alwaar ze juist nog net een achteraffe tafel vinden
Zodat ze niet de hele avond aan de bar hoeven te staan.
Al bij het eerste wijntje komen blossen op de wangen.
Ze kwebb’len aan één stuk en hebben reuzegrote schik.
Het ene na het andere verhaal wordt opgehangen;
Na glaasje nummer drie wordt ook de spraak een beetje dik.
Wat glaasjes later komt het schaap Veronica ter sprake.
“Die meid kan drinken, zeg, me dunkt, ze is een lege ton”
“Ja nou, u hebt gelijk, dat kleine wijffie kan ‘m raken
Een gootsteen is er niets bij met zo’n grote spoelsifon”.
U snapt het al, op dàt moment.. wie komt daar vrolijk binnen:
Het schaap Veronica en daarna nog een schaap of vier.
Ze knikken naar de dames en dan kan het feest beginnen,
Een uurtje later roept de barman: “Help, we zitten zonder bier!”.
De dag daarna: de dames zien - hun hoofd doet wel wat pijn -
Een visioen van schapenbout, gestoofd in rode wijn.