Het vrije vers

 

Een Vlaamse vos (nochtans geen vrome)
vertrok op bedevaart naar Rome;
nog even heeft hij omgekeken.
"Als vos verlies ik nooit mijn streken,
toch steekt het dat," zo sprak hij triest,
"mijn streek nu wel zijn vos verliest."

 

 

Een brilslang kruipend op de grond
Had hoop dat hij zijn bril weer vond
Zijn hele route keek hij na
Hier op de markt van Appelscha
Ik zei, omdat zijn zicht slecht werkte
´Wat naar, ik wens je heel veel sterkte´

 

 

U kocht bij ons een kwaliteitsproduct,
de leek kan het probleemloos zelf monteren
en onvolkomenheidjes repareren,
maar belt u ons gerust als dit niet lukt.

De helpdesk is geduldig en secuur,
de chatbot kan uw vragen goed behappen,
maar is nog niet volmaakt, dat zult u snappen,
voorheen zat daar een mens, dat was te duur.

Hebt u nog steeds een vraag na drie kwartier,
dan mag u op de keuzetoetsen drukken,
de vruchten van ons kenniscentrum plukken,
we zijn voor u bereikbaar tot half vier.

Toets 1 als u een onderdeeltje mist,
toets 2 als u een barst of scheurtje merkt,
toets 3 als heel het apparaat niet werkt,
toets 4 voor de terugzendspecialist.

Toets 5 bij onverwachte flits of knal,
toets 112 bij brand of ongeval.

 

Echt niet zo lastig, hoor
Metrum in versvormen
Lijdt u aan
Ollekebollekestress

Heffing valt steeds op de
Antepenultima
Van wat u opschrijft in
Versregel zes

 

Liefst zet ik al mijn spullen op een rij.

Geen goed is fout of beter dan de rest.

Het hoogst behaald diploma glimt van trots.

Het kopje zonder oor glimlacht besmuikt.

Mij zijn ze even lief.

 

Ze hebben mij gekneed tot wie ik ben,

herinneringen die ik aan kan raken.

Als ik er één verwijder, sterft er iets

in mij, mijn hoofd, mijn hart, mijn onderbuik,

een dof gevoel van rouw.

 

Een dame die het vast heel goed bedoelt

vindt op mijn bank de laatste vrije plek.

De bank is zichtbaar uit zijn comfortzone.

De dame zegt me dat het anders moet.

De buurt vindt mij verslonsd.

 

Ik leg haar uit dat dit mijn leven is.

Het goede, schone, ware dat ik vond

rust naast elkaar en leeft in vrede met

het slechte, het onooglijke, de leugens.

Mijn schatkamer is dit.

 

Ze zegt dat het toch echt niet langer gaat.

Dan breekt de opstand uit. Het hele huis

raakt in paniek, stort zich op haar, bedelft

haar tot ze zwijgt. Of ik er spijt van heb?

Nee, edelachtbare.

 

 

 

Mik op een ereplaats!
Dartskampioenschappen:
Wim wou wel werpen maar
vond het wat warm.

 

Na een verfrissing met
hoogpercentagebier
zaait hij verderf met zijn
alcoholarm.

 

Een vette rups uit Cadzand Bad
die op een malse bladrand zat,
riep: 'Heerlijk, wat een buitenkans,
geloof maar dat ik hiervan schrans.'
Een koolmees dacht toen zij hem hoorde:
'Toevallig zeg. Mijn eigen woorden!'

 

De snelle fietser wil een topper lijken,
gedreven trappend in zijn strakke pak.
Aan alle weggebruikers heeft hij lak.
Dat zijn obstakels die maar moeten wijken.

Gevloek, getier, gemopper en gescheld
naar iedereen die hij niet kan passeren.
Hij bekt ze steevast af (dat zal ze leren!),
waarna hij mokkend naar de einder snelt.

Wat ik bedenk bij zulke halve garen:
die grote mond zal ook die pens verklaren.

 

 

 

 

Onze Taal aanvaardt de term ‘één iemand’. Ik vind het een oerlelijke uitdrukking. Als één iemand kan, kan ook m.i. twee iemanden.


Een iemand staat aan het biljart
Twee iemanden staan aan de kant
Verknocht aan ’t spel met ziel en hart
Hun keus bedrijfsklaar in de hand

Gewoon een groepje iemanden
Gezellig aan het driebanden

 

 

 

 

 

 

Ze is inmiddels bijna twintig jaar
En staat al regelmatig voor de klas
Ik denk terug aan toen ze baby was
En ik een flesje voeding gaf aan haar

Ze keek me even aan, maar dronk geen teug
Dat flesje nee! Dan leed ze liever dorst
Ze koos uitsluitend mama’s zachte borst
Dat is wat ik me steeds nog helder heug

Maar op een dag zei ik: kom op! en zweeg …
Ineens dronk ze de fles in één teug leeg.

‘De rit vandaag, ik wil er niets van weten

En snel die Col du Tourmalet vergeten

We vielen en daar ging ik op m´n kanis

Maar erger nog, jouw voorvork in

 

 

commons.wikimedia.org


Wij zijn professionele taalpuristen:
ik als docent en zij als journaliste,
twee meesters in linguïstisch redetwisten,
dus elke dag relatierisico’s.

Vakantie leek een aangenaam presentje,
nee, geen hotel of chic appartementje,
kamperen in een minitrekkerstentje,
in een der stilste Franse regio’s.

We spraken af om niet te internetten,
om telefoon en wifi uit te zetten,
om krant en kennisdragers te beletten,
om vrij te zijn van elke hype en hausse.

Ik zei: ‘Dit vind ik zorgenloos genieten,
hier zijn geen pubers en geen persmuskieten,
geen Instagram- en Facebookparasieten.’
In alle rust werd zij ontzettend boos.

Er volgde een gesprek met ‘Welles nietes’,
verdwenen waren de vakantiemythes,
geen redding boden de verzoeningsrites
en dat om ‘zorgenloos’ of ‘zorgeloos.’

Moraal:
Kamperen zonder al het digitale
moet kunnen, maar onmisbaar blijft Van Dale.

 

Een oude boekenwurm uit Baal
bleek onvoorstelbaar muzikaal.
"Al wat ik over liedkunst las
kwam mij", zo zei hij, "goed van pas.
Een nieuwe stap lijkt mij nu fijn:
ik zou graag eens een oorwurm zijn!"

 

Een maffiapaard dat in Redmond
De zwijgplicht doorbrak en de wet schond
Was flink de sigaar
Die nacht toen hij daar
Het hoofd van een mens in z'n bed vond

 

 

 

Je moet er nog een week van eten
Al had je maar voor twee besteld
Het maandmenu, je kan het weten
Staat keurig op de deur vermeld

Een kleine gouden kat begroet je
Met zwiepend armpje naast een vaas
En van de kassavrouw vermoed je
Dat is de partner van de baas

Maar door die goed gevulde bakjes
Zojuist nog hangend aan mijn stuur
Zit uiteraard mijn hemd wat strakjes
Op zondagavond zeven uur

 

 

Nee, zelden hoorde ik zo'n rare prater
Ik kom er maar niet door als suffe klant
Zo lang sta ik al in die pauzestand
Al weken lang leef ik op fruit en water

Mijn maag knort als een opgewonden zwijn
Maar telkens hoor ik: "Blijft u aan de lijn"

 

 

Een buschauffeur uit Raamsdonksveer
ziet telkens die collega weer.
Zijn hart gaat hopeloos tekeer,
verlangend naar een beetje meer.

Maar ach, voorbij is reeds haar bus.
Dat wordt weer uren wachten dus
– en komt hij ooit, die eerste kus?

Verliefdheid kan frustrerend zijn:
ze zitten nóóit eens op één lijn.

 

Ik heb haar bij de Thunersee ontmoet.

We gingen zwemmen in de manegloed.

Daarna zijn wij nog uren blijven praten.

Mijn Google-Translate-Duits was reuzegoed.

 

Ik weet niet meer hoe lang wij daar zo zaten.

Ik hield de tijd totaal niet in de gaten.

Toen stond ze op: "Bis morgen sieben, gut?"

Ze heeft me met een dikke kus verlaten.

 

Mijn hoofd was een tevreden rep-en-roer.

Ik had behoefte over haar te pochen.

Ik zag haar terug om zeven over zeven.

 

Toen heeft ze me de volle laag gegeven:

“ ‘Ich komm’ um sieben’, hast du mir versprochen!

Du bist zu spät! Du brauchst 'ne Schweizer Uhr!"

 

 

 

 

Een nieuwe bundel van Wim Meyles met de titel 'Olijke dichtsels'.

Honderddertig pagina's met sonnetten, snelsonnetten, Trijntje Fops, refreindichten, ollekebollekes, copla's de arte mayor, lobbertangen, limericks, enz. enz.

 

Te bestellen via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.. Prijs € 15,50, excl. € 4,50 verzendkosten.
Bestellen via de uitgeverij kan natuurlijk ook:
http://www.elikser.nl/olijke-dichtsels.htm

 

Twee voorproefsels (in de copla de arte mayor):

 

Heilzame planten

 

Als bloedzuring zuiverend werkt op het bloed,
als longkruid je weerstand een stuk kan verhogen,
als ogentroost rust biedt aan brandende ogen,
als hartgespan helpt bij een somber gemoed,

 

als maagdenpalm tegen bevruchting behoedt,
als passiebloem hartstocht spontaan doet ontvlammen,
als heelkruid ontstekingen in weet te dammen,
dan ben ik benieuwd wat een lidcactus doet.

Uitzichtloos lijden

 

Herhaaldelijk geeft Bernadet een signaal:
‘Mijn leven wordt steeds meer een uitzichtloos lijden,
jij hebt het vermogen om mij te bevrijden.’
Ik stel haar gerust: ‘Je bent niet terminaal.’

 

Zij zegt met een lichaam vervallen en vaal:
‘Ik wil het zo graag en het liefst ook nog spoedig,’
zodat ik tenslotte, royaal en grootmoedig,
de botoxbehandeling voor haar betaal.